26 lutego 2015

Z historii PBW w Łodzi 1925-2015

 

Wybór wydarzeń z historii
Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej
im. prof. T. Kotarbińskiego w Łodzi:



1 marca 1925 - powstanie Państwowej Centralnej Biblioteki Pedagogicznej w Łodzi, z siedzibą w pomieszczeniach Banku Gospodarstwa Krajowego przy ul. Andrzeja 7.

1925-1939 - zmiany lokalizacji PBW w okresie międzywojennym: 1927-1932 ul. Piotrkowska 104, 1932-1936 ul. Żeromskiego 115, 1936-1939 ul. Piotrkowska 86.

1939-1945 - zamknięcie biblioteki w okresie II wojny światowej.

14 czerwca 1945 - ponowne otwarcie biblioteki w gmachu Kuratorium Okręgu Szkolnego Łódzkiego przy ul. Jaracza 11.

1948 - decyzją Kuratorium Okręgu Szkolnego Łódzkiego oddanie PCBP pod zarząd i administrację Państwowej Szkole Pedagogicznej w Łodzi przy ul. Kościuszki 21.

1951 - zarządzeniem Ministerstwa Oświaty zmiana nazwy PCBP na Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Łodzi oraz nadanie uprawnień samodzielności, przewidzianych dla jednostek budżetowych. Przeprowadzka do kamienicy przy ul. Piotrkowskiej 179.

1975 - w strukturach PBW w Łodzi rozpoczynają działalność filie w Pabianicach i Zgierzu.

1978 - przeniesienie zbiorów PBW do obecnie zajmowanego budynku przy ul. Wólczańskiej 202.

1982 - utworzenie Biblioteki Składowej jako filii PBW w Łodzi (obecnie BS stanowi część Wydziału Gromadzenia i Opracowania Zbiorów).

1983 - utworzenie Wydziału Zbiorów Specjalnych PBW, zwanego Muzeum Oświaty Ziemi Łódzkiej. W latach 1996-2000 WZS działał jako filia PBW, a dziś znajduje się w strukturach Wydziału Informacji i Wspierania Placówek Oświatowych.

1988 - uroczyste nadanie PBW imienia profesora Tadeusza Kotarbińskiego, podczas którego obecni byli m.in. żona i syn patrona.

1993 - początek komputeryzacji PBW w Łodzi, zakup sprzętu oraz programu bibliotecznego SOWA umożliwiły rozpoczęcie wprowadzania danych o księgozbiorze do komputera.

1995 - uchwalenie Statutu PBW w Łodzi.

1996 - włączenie Klubu Nauczyciela w strukturę PBW w Łodzi.

1998 - udostępnienie użytkownikom Internetu w Pracowni Audiowizualnej.

1999 - w myśl ustawy z 13 października 1998 r. organem prowadzącym bibliotekę został Samorząd Województwa Łódzkiego, a Kuratorium Oświaty stanowi odtąd jedynie nadzór pedagogiczny.

1999 - liczba filii PBW powiększa się o placówki w Kutnie, Łęczycy i Wieruszowie.

2000 - opracowanie nowego Statutu PBW.

2001 - wydzielenie ze struktury PBW filii w Wieruszowie.

2001 - powstanie pierwszej strony internetowej PBW w Łodzi na serwerze Interklasy: www.biblioteka.edu.pl/pbw/lodz

2002 - utworzenie aktualnej witryny internetowej www.pbw.lodz.pl na własnym serwerze (od 2004 r. jedynej oficjalnej strony PBW) oraz udostępnienie katalogów on-line.

2003 - przekazanie Wydziału Marketingu i Promocji Zbiorów – Klubu Nauczyciela pod zarząd Związku Nauczycielstwa Polskiego.

2003 - opracowanie i zatwierdzenie nowego Statutu PBW.

2003 - rozpoczęcie wydawania biuletynu wewnętrznego PBW w Łodzi pt. „Siglum”.

2 maja 2005 - powódź w PBW w Łodzi, awaria instalacji wodnej zalała ok. 150 tys. książek niszcząc bezpowrotnie dużą ich część oraz wymusiła przeniesienie działalności biblioteki na kilka miesięcy do pobliskiego budynku byłej filharmonii.

2005 - powstanie Internetowego Centrum Informacji Multimedialnej w PBW w Łodzi.

2005 -  obchody 80-lecia powstania Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej im. prof. T. Kotarbińskiego w Łodzi. Serwis jubileuszowy.

1 stycznia 2007 - komputeryzacja Wypożyczalni i uruchomienie modułu umożliwiającego zautomatyzowany systemu wypożyczeń i obsługi czytelników.

1 stycznia 2013 - wprowadzenie usługi zapisu on-line do PBW w Łodzi oraz możliwości logowania się na konto biblioteczne. Czytelnicy mogą bez wychodzenia z domu zapisywać się do biblioteki, zamawiać, rezerwować i przedłużać termin zwrotu książek. Formularz zapisu on-line

2013 - zatwierdzenie aktualnego Statutu PBW i zmiany struktury organizacyjnej. Zobacz obecną strukturę PBW w Łodzi.

2014 - udostępnienie czytelnikom nowych usług: dostęp do bezpłatnych e-książki w internetowej czytelni IBUK Libra oraz wypożyczanie czytników książek elektronicznych.

2014 - utworzenie Wirtualnej Kroniki PBW w Łodzi w formie bloga.

2015 - jubileusz 90-lecia Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej im. prof. T. Kotarbińskiego w Łodzi.



Wycieczki pracowników PBW w Łodzi



Tradycję dorocznych wyjazdów pracowników PBW w Łodzi współfinansowanych przez Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych rozpoczęła dyrektor Barbara Czajka w 1999 r. wyjazdem do Bronowa, ówczesnej filii PBW. Pracownicy zwiedzali dworek Marii Konopnickiej oraz rozległy park. Na zakończenie dodatkową atrakcją było ognisko. Historia wyjazdów przedstawiała się następująco:



L.P.
ROK
MIEJSCE
ZWIEDZANE OBIEKTY
CZAS TRWANIA
1.
1999
Poddębice, Uniejów, Bronów
Pałac, zamek, dworek Marii Konopnickiej, Muzeum Oświatowe – Filia PBW w Łodzi (obecnie BP w Sieradzu)
1 dzień
2.
2000
Sochaczew, Puszcza Kampinoska
Muzeum Kolejki Wąskotorowej
1 dzień
3.
2001
Wdowin k. Bełchatowa
Mini-zoo
1 dzień
4.
2002
Nieborów, Arkadia, Oporów
Pałac, park, zamek
1 dzień
5.
2003
Ziemia Kielecka
Ruiny zamku w Chęcinach, jaskinia Raj
1 dzień
6.
2004
Kraków, Łagiewniki, Wieliczka, Zakopane
Stare miasto, zamek, kopalnia soli, Dolina Strążyska
2 dni
7.
2005
Ojcowski Park Narodowy
Pieskowa Skała, jaskinie
2 dni
8.
2006
Gdańsk, Hel, Malbork
Starówka, fokarium, zamek krzyżacki
2 dni
9.
2007
Wrocław, Praga, Góry Stołowe
Mediateka, PBW, stare miasto, Szczeliniec, Błędne Skały
3 dni
10.
2008
Białystok, Wilno, Troki, Tykocin
Uniwersytet Medyczny, stare miasto, ruiny zamku, klasztor
3 dni
11.
2009
Puławy, Nałęczów, Kazimierz Dolny, Janowiec
Pałac, park, część uzdrowiskowa, ruiny zamku, wzgórze Trzech Krzyży, cmentarz, ruiny zamku
2 dni
12.
2010
Kurozwęki, Baranów Sandomierski, Ujazd, Sandomierz
Pałace, ruiny zamku Krzyżtopór, stare miasto
2 dni
13.
2011
Bielsko-Biała, Szczyrk, Pszczyna
Szyndzielnia, Klimczok, zapory na Sole w Tresnej i Porąbce, pałac wraz z parkiem
2 dni
14.
2012
Nysa, Paczków, Złoty Stok, Moszna, Opole
Stare miasto, mury obronne, kopalnia złota, zamek
2 dni
15.
2013
Berlin, Poznań
Stare miasto, Mur Berliński, Brama Brandenburska, Pomnik Pomordowanych Żydów Europy
3 dni
16.
2014
Dolny Śląsk: Świdnica, Wałbrzych, Szczawno-Zdrój, Jawor.
Kościoły Pokoju, zamek Książ, pijalnia wód
2 dni

Dyrektorzy PBW w Łodzi 1925-2015


1925 - 1927   Tadeusz Czapczyński
1927 - 1932   Eligiusz Grzędzielski
1932 - 1939   Franciszek Michejda
1945 - 1947   Helena Walterowa
1947 - 1948   Maria Kamińska (p.o.)
1948 - 1950   Zygmunt Dylik
1950 - 1951   Jan Adamus
1951 - 1953   Aleksander Cyps
1953 - 1954   Aleksander Wiankowski
1954 - 1954   Maria Lisowska (p.o.)
1954 - 1974   Stanisław Antoszewski
1974 - 1975   Halina Starkiewicz (p.o.)
1975 - 1976   Jerzy Wachnik
1976 - 1986   Mieczysław Klimek
1986 - 1991   Jan Antos
1991 - 2003   Barbara Czajka
2003 - 2004   Jarosław Jędrych (p.o.)
2004 - 2009   Agnieszka Pietryka
2009 - 2011   Jarosław Jędrych (p.o.)
2011 - dziś    Jarosław Jędrych

25 lutego 2015

Siedziby PBW w Łodzi


Opracowanie: E. Grzelakowska

16 lutego 2015

Patron PBW w Łodzi


Profesor w swoim gabinecie
Tadeusz Marian Kotarbiński (1886-1981) – polski filozof, logik i etyk, twórca etyki niezależnej, nauczyciel i pedagog.

Był uznawany za bardzo oryginalnego i twórczego filozofa, który wychował kilka kolejnych pokoleń myślicieli. Poglądy filozoficzne Kotarbińskiego sytuują się w granicach szeroko pojętej szkoły lwowsko-warszawskiej. Chodziło w niej o nadanie filozofii możliwie największej ścisłości. Był prawdziwym autorytetem moralnym, walczącym o tolerancję. W komunistycznej Polsce stał się symbolem myślenia niezależnego.

Rodzice Profesora
Urodził się 31 marca 1886 r. w Warszawie w rodzinie inteligenckiej. Jego ojciec Miłosz był artystą malarzem, dyrektorem Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych, zaś matka, Ewa z Koskowskich była pianistką, a przez kilka lat prowadziła pensjonat. Stryj – Józef Kotarbiński – to z kolei jedna z największych postaci teatru polskiego na przełomie XIX i XX wieku.

Kotarbiński prawie przez całe życie związany był z Warszawą, tu ukończył szkołę powszechną oraz dostał się do V Gimnazjum Rządowego (filologicznego rosyjskojęzycznego). Nie ukończył go jednak, ponieważ w klasie ósmej, tuż przed maturą, został ze szkoły relegowany za udział w strajku w 1905 r. Maturę uzyskał w 1906 r. w prywatnym polskim gimnazjum gen. P. Chrzanowskiego, zaś maturę państwową, wymaganą przez władze, w 1907 r. eksternistycznie, w rosyjskim rządowym gimnazjum filologicznym w Parnawie (Estonia).

Studiował jako wolny słuchacz w Uniwersytecie Jagiellońskim – głównie matematykę i fizykę. Następnie na Politechnikach we Lwowie i Darmsztadzie architekturę (1906-07). W końcu wrócił do Lwowa i rozpoczął studia z zakresu filozofii i filologii klasycznej w Uniwersytecie Jana Kazimierza. Słuchał też wykładów z logiki i psychologii. Studia ukończył w 1912 roku uzyskując doktorat pod kierunkiem prof. Kazimierza Twardowskiego, temat: "Utylitaryzm w etyce Milla i Spencera". Był także uczniem m.in. Jana Łukasiewicza, Stanisława Witkowskiego i Władysława Witwickiego. 

Z żoną Wandą i synami Adamem i Kazimierzem
W 1912 wstąpił w związek małżeński z Wandą Magdaleną Baum (1887 - 1946), z którą miał dwóch synów – Adama (1914-2010) i Kazimierza (1919-1939).
Zaraz po studiach wrócił do Warszawy i rozpoczął pracę jako nauczyciel języków klasycznych w Gimnazjum Mikołaja Reja. W 1918 roku został zastępcą wykładowcy na Uniwersytecie Warszawskim, a w rok później profesorem nadzwyczajnym filozofii; profesurę zwyczajną uzyskał w 1929 roku. W roku akademickim 1929/30 był dziekanem Wydziału Humanistycznego.

W latach międzywojennych zaangażowany był w sprawy społeczne, występując między innymi przeciwko antysemityzmowi oraz klerykalizmowi. Zajmował się także publicystyką, pisując głównie w miesięczniku "Racjonalista", jednym z organów Polskiego Związku Myśli Wolnej.

W czasie okupacji brał udział w tajnym nauczaniu uniwersyteckim, uczył także prywatnie. W roku 1943 wyjechał z Warszawy do jednej z miejscowości w okolicach Lublina i tam zaczął pisać „Traktat o dobrej robocie”. Do stolicy wrócił w 1944 roku, ale po kilku miesiącach w związku z upadkiem Powstania Warszawskiego (w czasie powstania przebywał na Starym Mieście) został z niej wysiedlony. Najpierw wraz z żoną przenieśli się do Gorzkowic, gdzie zamieszkali w domu tamtejszego lekarza dra Szyckowskiego. Potem wywędrowali do Radomia. Tam także prof. Kotarbiński uczył filozofii na konspiracyjnym kursie akademickim.
Profesor z żoną Janiną

4 października 1946 r. zmarła żona profesora, Wanda z Baumów. W 20 października 1947 r. Kotarbiński wstąpił w związek małżeński z Janiną Sztejnberg-Kamińską, dr. folozofii, profesor Uniwersytetu Łódzkiego.

Po zakończeniu II wojny światowej przeniósł się do Łodzi. Współorganizował tam uniwersytet, którego został pierwszym rektorem - w okresie od 3 lipca 1945 r. do 31 sierpnia 1949 r. Jednocześnie prowadził wykłady i kierował katedrą filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. Po kilku latach spędzonych w Łodzi wrócił do stolicy na stałe i był z warszawską uczelnią związany już do emerytury w 1961 r. Od 1951 r. kierował także katedrą logiki.

Prof. Tadeusz Kotarbiński był także prezesem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Institut International de Philosophie oraz członkiem wielu innych (m.in. Polskiej Akademii Umiejętności, Akademii Nauk Polskiej, Brytyjskiej, Bułgarskiej, Serbskiej, Mongolskiej, ZSRR. Uzyskał tytuł doktor honoris causa Universite Libre w Brukseli (1947), Uniwersytetu Łódzkiego (1957), Uniwersytetu Jagiellońskiego (1964), Uniwersytetu we Florencji (1965), Uniwersytetu w Oxfordzie (1968), Uniwersytetu w Bratysławie (1969) oraz Akademii Muzycznej w Łodzi. 

Był autorem około 700 publikacji, w tym wielu znaczących naukowo monografii, tekstów publicystycznych (m.in. „Medytacje o życiu godziwym”, „Myśli o ludziach i ludzkich sprawach”, „Drogi dociekań własnych”). Sam Kotarbiński za swoje najwybitniejsze dzieło uznawał jednak "Traktat o dobrej robocie" z 1955, który dotyczył studiów z prakseologii czyli ogólnej teorii skuteczności. Obok pracy naukowej Tadeusz Kotarbiński tworzył też poezje. Wydał trzy tomiki wierszy: „Wesołe smutki” (1956), „Rytmy i rymy” (1970) oraz „Wiązanki” (1973). W swych pracach zawarł także wiele aforyzmów, drukowanych potem w różnych zbiorach.

Zmarł 3 października 1981 roku w Warszawie.

Nekrolog Tadeusza Kotarbińskiego
Zobacz własnoręczny życiorys prof. T. Kotarbińskiego.
Zobacz bibliografię podmiotową i przedmiotową prof. T. Kotarbińskiego.

Nadanie imienia prof. Tadeusza Kotarbińskiego

Akt nadania imienia PBW w Łodzi

Złote myśli prof. Tadeusza Kotarbińskiego

13 lutego 2015

Autografy i dedykacje w zbiorach PBW w Łodzi

W zbiorach Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Łodzi znajduje się wiele książek i innych dokumentów okraszonych dedykacjami i autografami ich twórców. Nasi pracownicy zdobywają wpisy autorów podczas spotkań autorskich, konferencji i każdej innej nadarzającej się okazji. Poniżej obejrzeć można wybór zeskanowanych wpisów ułożony alfabetycznie według autorów, który systematycznie będzie poszerzany o kolejne.
JC
https://kronikapbwlodz.blogspot.com/2015/03/autografy-i-dedykacje-w-naszych-zbiorach.html
Kliknij w obrazek, aby przejść do kolekcji autografów


2 lutego 2015

Pisali, mówili o nas

Zobacz wybrane filmy, artykuły internetowe oraz publikacje drukowane o PBW w Łodzi:

FILMY
http://tvtoya.pl/news/show/9631,1 https://www.youtube.com/channel/UC3xcjfKjC5BQPE5g-LpqG6g/videos

NETOGRAFIA
Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Łodzi wypożycza e-booki Dziennik Łódzki (2015-03-08)
Biblioteki wpisują czytelników do KRD Dziennik Łódzki (2015-02-08)

PUBLIKACJE (poniżej skany wybranych artykułów z czasopism)
Zestawienie bibliograficzne publikacji o PBW w Łodzi, Muzeum Oświaty oraz Klubie Nauczyciela z lat 1925-2015


Centralna Biblioteka Pedagogiczna /
Helena Walterowa // Bibliotekarz. – 1947, nr 7/8, s. 115-118. 

Muzeum Oświaty [Łódzkiej] / Wiesława Wójcik // Głos Nauczycielski – 1985, nr 37, s.10.   

Muzeum Oświaty Łódzkiej (działalność i zamierzenia) / Mieczysław Bandurka // Przegląd Historyczno-Oświatowy. – 1986, nr 1, s .95-98

Imię prof. T. Kotarbińskiego dla biblioteki / (n) // Dziennik Łódzki. – 1988, nr 126, s. 6. 
 
Łódzka książnica nauczycielska otrzymała imię prof. Tadeusza Kotarbińskiego /
Szczepan Jan Antos // Bibliotekarz. – 1989, nr 3, s. 27-28. 
 

Biblioteka Składowa w Łodzi // Biblioteka w Szkole. – 1991, nr 10, s. 20. 

Książki popłynęły. Blisko 100 tysięcy woluminów zostało zalanych w Pedagogicznej Bibliotece Wojewódzkiej / (MAK) // Dziennik Łódzki. – 2005, nr 103, s. 1. 
 
Palcem po mapie... czyli śladami Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Łodzi / Elżbieta Grzelakowska // Wędrownik. – 2005, nr II, s. 50-53. 



Elementy marketingu w Pedagogicznej Bibliotece Wojewódzkiej w Łodzi
na przykładzie NOCY MUZEÓW / Jarosław Jędrych // Przegląd Edukacyjny. – 2011, nr 1, s.3-6. 

1 lutego 2015

Kontakt

Serwis jubileuszowy PBW w Łodzi w formie bloga powstał w celu
uczczenia  9 0   r o c z n i c y  utworzenia
Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej 
im. prof. Tadeusza Kotarbińskiego w Łodzi

oraz popularyzowania szerokiej działalności biblioteki.

 


Zapraszam do kontaktu e-mailowego: kronika.pbw.lodz@gmail.com


                                                         
 


J u s t y n a   C h y l a k - opiekun bloga
Wydział Gromadzenia i Opracowania Zbiorów
PBW w Łodzi

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Web Hosting Bluehost